Nieuwjaar033 in Flint

 In Geen categorie

Voor de derde opeenvolgende keer vierden de ondernemers van negen Amersfoortse verenigingen hun nieuwjaarsreceptie samen. Lekker efficiënt. Dat scheelde weer een paar schoenzolen. Ons podium was deze keer dat van Flint. Letterlijk.

Na de ouverture – een voorproefje van De Passie vertolkt door Abke Bruins – werkten we ons door tal van amuses. Al waren die onder de showbizzlampen nauwelijks te zien. Niet iedereen had in de gaten dat achterop het podium wat meer ruimte was dan bij de ingang. Bakens van licht waren de rood knipperende theaterharten van de Dragers van Flint die enthousiast meejutterden tijdens elk gesprek en het dragerschap promoottten. Slimme vondst zeg. Welke MoB-marketeer zou dat bedacht hebben? (ahum)

Dus ja, er werd links en rechts wat geklaagd. Het valt ook niet mee om een dikke avond neer te zetten voor het schamele bedrag dat ‘de neus’ beschikbaar was. Hier zal het laatste woord nog niet over gezegd zijn. Daarnaast was het ‘Blue Monday’, maar ach, wat zou het: twee uurtjes receptie en dan thuis af tafelen. Zo slecht is dat toch ook weer niet. Wel is het voor de MoB reden waarom we de 29e nog een keer uitpakken met niemand minder dan Duncan Stutterheim!

Tot slot trok een bijzondere ‘nieuwe’ Amersfoortste schrijver/dichter/artiest de aandacht: Maurice Jonkers. Hij debuteerde dit jaar als schrijver met het boek ‘Chemische Binding‘, verhalen uit het internationale bedrijfsleven. In 2016 en 2017 speelde hij twee theaterproducties in eigen beheer: ‘Tussen de bedrijven door’ en ‘De Gin & Tonic Monologen’. Ook nam hij deel aan het Amsterdams Kleinkunst Festival. Daarnaast ontwikkelt hij creatieve projecten jaar op jaar met zijn bedrijf Entergetic Productions & InTienen Publishing voor bedrijven.

Vanaf het balkon trachtte hij de aanwezigen een hart onder de riem te steken. Het was een tikkie onbeschoft dat het gros er niet eens aandacht aan schonk. Ik hoop dat die mensen wel kunnen lezen, want dit was zijn mooie gedicht.

Dat wat ik zag boven op de Onze Lieve Vrouwe toren in het midden van onze stad.

Ik zag de mannen en de vrouwen
Ik zag hun huizen en kantoren
Ik zag de bedrijven die ze bouwen
Ik zag de wijken waar ze horen
 
Ik zag de kampen en rivieren
Ik zag de slager en de kastelein
Ik zag de banken die ons financieren
Ik zag de festivals op het plein
 
Ik zag de schilders en de vuilnismannen
Ik zag de theaters en de muren
Ik zag het is in kruik en kannen
Ik zag zelfs een lichtje bij de buren
 
Ik zag de tuinen en de dieren
Ik zag onze kinderen op hun school
Ik zag hangende scholieren
Ik zag in de verte de boer met zijn kool
 
Ik zag het en deed mijn ogen dicht
En toen sprak ze tegen me en hoorde ik haar
Een beetje luisteren helpt
Een beetje luisteren naar elkaar.

Maurice Jonkers – Flint 15 januari 2018

Tekst: Bert van Weert
Foto’s: Flint, AD en eigen archief (budget voor een fotograaf was er niet)

 

Contact Us

We zijn er nu niet. Maar je kunt ons een e-mail sturen en we nemen zo snel mogelijk contact met je op.