Dolf gooit het in de groep
Waar hoor jij bij? Waar zou je graag bij horen? Waar wil je vooral niet bij horen en hoe erg is het als je helemaal nergens bij hoort? Deze en vele andere vragen kwamen langs in de nieuwe voorstelling van veelvuldig nergens-voor-genomineerd multitalent Dolf Jansen.
Het bestuur had in de aanloop naar deze avond het nodige te stellen met de voorbereidingen. Waren de vijftig gereserveerde kaartjes aanvankelijk ruimschoots gereserveerd, op de dag zelf bleek de griepgolf nog niet uitgewerkt en regende het afmeldingen. We hebben hierop van de nood een deugd gemaakt en wat meer introducés toegelaten. Dit bleek een succes, want wederom mogen we nieuwe leden verwelkomen!
De panoramalounge in De Flint was een unieke stek van waaruit we uitkijkend over de daken van ‘onze stad’ genoten van een copieus diner ludiek geserveerd vanaf ’theaterplanken’.
Met twee stappen zaten we op het balkon waar we een Dolf Jansen zagen die zijn correspondents’ dinner gewoon leek voort te zetten. Ditmaal met als onderwerp de club, de partij, de religie, de subcultuur, de bende, de relatie of het zooitje. Hij ging met bravoure de interactie aan met de zaal. Bij medisch zelfonderzoek riep hij de hulp in van dorpsdokter ‘Mike’, die hem later te grazen nam en hem beval zich om te draaien en te bukken…
Postduivenvereniging – en uiteraard de MoB kwamen voorbij – maar wie uit Scherpenzeel of Leusden kwam, had zogenaamd pech. Vijlend, schurend – maar bovenal sociaal geëngageerd – raasde Jansen in een halve marathontijd naar de finish. Heel even liet de ventilatie op het balkon het afweten. Al zou het ook kunnen zijn dat de after-dinner-dip bij enkele masters toesloeg waardoor sommigen – waaronder ikzelf – lucifers nodig hadden om de ogen open te houden.
Aan onze eigen toog genoten we na afloop van een fijne Grolsch en een bitterbal. We mogen weer terugkijken op een mooie avond. Jansen zelf zou die ongetwijfeld typeren als hardverwarmend!
Tekst: Bert van Weert
Foto’s: Gabor Nijenhuis
