Droomvlucht met André Kuipers

Een mooiere entree dan in het Amersfoortse Mercure hotel kon astronaut André Kuipers zich niet wensen toen hij met een elektrische Volvo de zaal met 250 naar kennis hongerende Amersfoortse netwerkers binnengleed.

André Kuipers (1958) is de eerste Nederlander met twee ruimtemissies op zijn naam. Zijn tweede missie is de langste Europese ruimtevlucht in de geschiedenis. In totaal bracht de ESA-astronaut 204 dagen in de ruimte door: 11 dagen tijdens missie DELTA in 2004 en 193 dagen tijdens missie PromISSe.

Na jaren van training in Houston, Moskou, Keulen, Montreal en Tokio werd André, samen met een Russische en Amerikaanse collega, op 21 december 2011 voor de tweede keer gelanceerd met een Russische Soyoez-raket. Twee dagen later arriveerde hij in het internationale ruimtestation ISS om daar een half jaar te wonen en te werken. Aan boord was hij niet alleen arts en wetenschapper, maar ook boordingenieur en onderhoudsmonteur. Op 1 juli 2012 keerde André terug en landde met zijn ruimtecapsule in de Kazachse steppe.

Hij vertelde dat je voor zoiets groots als een expeditie een dromer, denker, doener en durfal tegelijk moet zijn. En dat ‘de ruimte’ iets alledaags is als we kijken wat we doen met GPS, weer- en TV-satellieten en bijvoorbeeld natuurobservaties zoals het gat in de ozonlaag dat zich lijkt te dichten. Heel mooi ook dat technologie landen verbindt in de ESA.

Na zijn veertigste leerde Kuipers nog Russisch om de boordcommunicatie goed te laten verlopen. Saillant detail: het verschil tussen ‘aan’ en ‘uit’ is al nauwelijks te verstaan voor een Rus, laat staan voor een Nederlander. Hij legde zeker 100 examens af, werkte urenlange simulaties af, ging in het gips voor de juiste ‘fit’ van zijn stoel en moest het aan boord stellen met een soort kattenvoer als maaltijd. Het is hard werken aan boord, je moet veel weten en bent echt op elkaar aangewezen. Gelukkig was daar wel gewoon een prima Skype met thuis.

Aan de gewichtloosheid kon hij wennen. André sliep weinig en keek dan zijn ogen uit naar de aarde beneden, naar de wisselingen van dag en nacht. De kwetsbaarheid en schoonheid ook.

Tot de capsule terugkeerde naar moeder aarde. Met een kracht van 28000 km boorde het projectiel zich in de dampkring, waar een hitteschild en uiteindelijk een parachute je met een zware klap in een Kazachse steppe zet. Je bent aardziek, hebt de neiging tot flauwvallen en alles voelt zwaar. Zolang als je in de ruimte bent geweest, moet je ook revalideren. In Kazachstan krijg je vervolgens een standje dat je ongeoorloofd het land bent binnengedrongen. Maar gelukkig ze verstrekken ons ‘pilots of the carribean’ ook een werkvisum!

Tot slot mocht Kess Vahstal (9) van opa Hans dan eindelijk haar handtekening aan André Kuipers gaan vragen en hem een cheque aanbieden van 3.500 EUR voor het Emma Kinderziekenhuis waar André ambassadeur van is. Het was met recht een #Droomvlucht033. Leuk dat hier de samenwerking tussen de Amersfoortse zakennetwerken van de grond kwam.

Tekst: Bert van Weert